27 Ağustos 2013 Salı

Umutlar elini bırakır

Umutlar elini bırakır,
Gülümsemen solar
Fotoğraflar yetmez gözündeki ışığı
Gönlündeki acıyı anlatmaya...
Telefonlar kapalı, ses soluk yok
Ve bir gün duyarsın ki
O artık yok...
M.Özdaş

En son dört beş ay kadar önceydi. Neşeli, mutluydu sesi. Bir iyileşeyim, ağırlayacağım seni abla diyordu. İhtiyacı olan ilik ablasından alınacaktı. Geriye iki çocuğu annesiz bırakabileceğini düşünmüş müydü bilemem. Umutluydu, İstanbul'da çekilmiş, ağzinda koruyucu maskeli fotoğraflarıní hatırlıyorum o aklıma geldiğinde. 

Kandil gecesi, bayramda ve daha öncesi birkaç kez aramamda telefonu cevap vermemiş ve kapalı idi.Belki hastanede, belki telefon kullanmaması gerekiyor diye düşünmüştüm. 

Dün yine bir umutla, ondan haber alabileceğim birine sorduğumda '' O artık yok "' dediler. 

Benim de umutlarım, gülüşlerim soldu. 
Bir dua oldu dilimde. 
Nur içinde yatsın, Allah sevdiklerine, çocuklarına sabır ve kolaylık versin.

Sıralı olmuyor ölüm. 

Mü üzgün. __Msrf