Bulutlu bir Nisan günü öğleden sonrası ılık bahar havasını içime çekmek için dışarıda yürüyorum. Omuzunda minik bir kız çocuğu ile bir adam geçiyor yanımdan. Günün en güzel diyaloguna tanık oluyorum. Minik kızın aklına bir şey gelmiş olmalı ki dünyanın en tatlı, yumuşak , tarifsiz sesi ile sesleniyor:
- Babaaaa...
Cevap veriyor babası en müşfik, sevgi dolu, ancak bir babaya yakışır tonlamayla:
-Kızıımmmmm...
İşte bugün tanık olduğum bu diyalog bana tarifsiz duygular yaşattı...
M.Özdaş
01.04.2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder